Hiç günlük tutabilen biri olamadım. Hatta bir hafta boyunca kendimi zorlayarak deftere günlerimin nasıl geçtiğini yazdığımı hatırlıyorum. İki hafta sonra defter kaybolmuştu, anılarımı yazmak benim için değildi.
Yılın son gününde bir anda 2019’da tüm olanları hatırlamak fotoğraflar veya yazılar olmayınca neredeyse imkansız. En azından benim için fazlasıyla yorucu.
Ancak fotoğraflar var. Benim gibi birçok insan yazı yerine görselleri anılarını kaydetmek için tercih ediyor. Telefonlarla her anı istediğimiz gibi çekebiliyoruz ancak geri dönüp bakmadıkça fotoğrafların herhangi bir önemi kalmıyor.
2019’daki tüm önemli anılarımı koymam mümkün değil, bunlar çektiğim fotoğraflar sayesinde değerli olan birkaç anı.
New York, Haziran
İstanbul, Ağustos
Venedik, Kasım (50 yılın en büyük selinden bir hafta sonra)
New York, Haziran (Onur Yürüyüşünde anne ve kızı)
İstanbul, Eylül
İstanbul, Nisan (İlk defa bir fotoğrafım sergilendi)
Büyükada, Eylül
İstanbul, Ağustos
New York, Haziran